De pastorij in de Van Dornestraat is weer bewoond. Sinds vorig jaar leven hier drie paters, scheutisten meer bepaald. Maak kennis met Fabio De Souza Texeira uit Brazilië, Ghislain Toussé Poafo uit Kameroen en Thomas Hendriks uit Indonesië.

Ghislain: “Op een dag vroeg mijn overste me of ik naar België wilde gaan. Omwille van mijn gehoorzaamheid heb ik ‘ja’ gezegd. Wat ik dacht toen ik die vraag kreeg? (lacht) Ja, ik wist dat België een geseculariseerde maatschappij is. Ik wist ook dat mijn taak niet zo makkelijk zou zijn. Maar ik vond België wel een grote uitdaging. En die wilde ik aangaan. Uitdagingen zijn altijd een bron van groeien. Ik doe mijn best om mijn identiteit als religieuze te tonen aan de mensen. Ik vind de meesten aangenaam en sympathiek. Goede en slechte mensen heb je overal. Ook het klimaat is trouwens een uitdaging. Ik moet veel truien kopen. (lachen allemaal)”

Thomas: “Soms heeft één dag hier vier seizoenen. De koude kan het gelaat van iemand veranderen. In de zomer zijn de mensen meer ontspannen.”

Fabio: “Brazilië is het grootste katholieke land ter wereld. De kerk in België is niet dood, maar het aantal kerkgangers daalt wel. Er is nog wel een grote bewondering voor de kerk, maar vaak in het verleden. De vraag is hoe we ons verhaal kunnen vertalen naar vandaag. Of ik daar een antwoord op heb? Misschien is het wel onze levenslange missie.”

Thomas: “Ik werk hier mee aan de interreligieuze dialoog tussen christenen en moslims. Zo bezocht ik al de Bosnische moskee in de Ten Eekhovelei en de Attaqwa-moskee. Ik denk dat het bisdom mij deze taak gaf omdat ik uit Indonesië kom, het land met de grootste moslimbevolking ter wereld. Wat ik leerde in Indonesië kan ik misschien gebruiken om hier met de moslimgemeenschappen samen te werken. Ik wil in de eerste plaats een goed persoonlijk contact opbouwen. Daarom ga ik de mensen zelf bezoeken.”